Deze week koken we twee aspergediners in ons huiskamerrestaurant. Geen straf, zelf ben ik dol op asperges. Ik vind het ook een leuk avontuur om nieuwe smaakcombinaties uit te proberen.
Mijn kast bevat ongeveer 2,5 meter kookboeken, dus wat een pret al ik daar weer in mag duiken. Bovendien is het internet ook een goede bron voor allerlei culinaire vragen.
Koken heb ik altijd leuk gevonden, maar inkopen doen... Ik vond het meer een noodzakelijk kwaad. Nu ik voor het huiskamerrestaurant menu's bedenk, ga ik steeds vaker bij de lokale winkels in Maarssen spullen kopen. En ik merk dat ik het steeds leuker ga vinden! Best een verrassing voor mij, moet ik zeggen. Maar het is enorm inspirerend om met de specialisten (slager, groenteboer, zuivelhandel, wijnhandel) op het gebied van mijn gekozen ingrediënten van gedachten te wisselen.
Vandaag kon het al helemaal niet stuk: lekker op de fiets het dorp in met een stralend blauwe hemel boven me.
Het diner werd een succes: een cava in de zon. Daarna naar binnen voor een aspergesalade met beenham, ei, walnoten en dillecitroendressing. De tweede gang was een pizza bianca met asperges. Het hoofdgerecht was zalm met aspergerisotto. Op aanraden van de gasten heb ik toch maar geen aspergebavarois of zoiets experimenteels gemaakt. De keus viel voor het dessert op een aardbeiencarpaccio met munt/amandel/honing pesto. Erg lekker fris en licht na al die asperges. Vergeten foto's te maken, maar er volgt vast een tweede kans!
